Ds Andrè van den Berg

“As Ek dan, die Here en die Meester, julle voete gewas het, is julle ook verplig om mekaar se voete te was” - Joh.13:14                 Die laaste aand van Jesus se aardse bediening was dramaties.  Hy het die Pasga saam met sy dissipels genuttig waarna een van hulle Hom vir geld verraai het.  Dit wat daarna gebeur het, was ʼn bitter beker om te drink en het op sy kruisdood uitgeloop.   Net vóór hulle die Pasga genuttig het, het Jesus sy dissipels ʼn belangrike les in diensbetoon geleer wat van elke gelowige waar moet wees.

In Joh.13 maak Jesus die doel van sy koms na die aarde duidelik - Hy het nie gekom om gedien te word nie, maar om te dien.  Hy wys vir sy dissipels watter hart sy volgelinge moet hê.   Kom ons ondersoek ons eie harte vanoggend in die lig van die Skrif en vra onsself die vraag af: Hoe lyk my hart vir die Here?

   En as Jesus deur sy Gees met ons praat om te herstel, dat ons dit onverwyld sal doen:
“Daarom, soos die Heilige Gees spreek: Vandag as julle sy stem hoor, verhard julle harte nie...” (Heb.3:7,8).

Al was Jesus aan die einde van sy aardse bediening, was sy hart steeds met liefde vir sy dissipels gevul.  Hy het hulle volkome en onvoorwaardelik liefgehad net soos vir ons vandag.   Paulus skryf in Rom.8 dat niks ons van hierdie liefde van Jesus kan skei nie, selfs nie eens die dood nie!  Ongeag wat in gelowiges se lewe gebeur, het Jesus ons volkome, onvoorwaardelik en ewig lief.

Vers 3 sê dat Hy wat sondeloos was deur God gestuur is om sonde vir ons te word:
“Want Hy het Hom wat geen sonde geken het nie, sonde vir ons gemaak...” (2 Kor.5:21).

Hy sou alles volbring om daarna na die heerlikheid van sy hemelwoning terug te keer.  Sy hoofdoel op aarde was om vir sondaars, soos ons, se sonde te sterf:
“Want die Seun van die mens het gekom om te soek en te red wat verlore was” (Luk.19:10).

Die kruis is die onteenseglike bewys van hierdie liefde:
" ...maar God bewys sy liefde tot ons daarin dat Christus vir ons gesterf het toe ons nog sondaars was” (Rom.5:8).

Jy kan aan enigiets wat God vir jou doen twyfel behalwe Jesus se liefde deur sy offerdood aan die kruis vir jou.   Sy kruis staan soos ʼn monument van God se liefde in elke wedergeborene se lewe vasgemessel.

In verse 4 en 5 doen die Meester die werk van ʼn slaaf.   Dit was die gebruik dat slawe die voete van besoekers as teken van gasvryheid gewas het.  Daarom was die dissipels verbaas toe die Here Jesus opgestaan en hulle voete begin was.  As Alwetende het Hy elkeen se lewe geken soos dit was; nie soos voorgegee is nie.  So het Jesus die voete van ʼn man gewas wat Hom ʼn paar uur later drie maal sou verloën.  Jesus het ook Judas se hart geken:

“... Want Jesus het van die begin af geweet wie hulle was wat nie glo nie, en wie hy was wat Hom sou verraai.  .... Het Ek nie twaalf uitverkies nie?  En een van julle is ʼn duiwel!” (Joh.6:64;70).

En ten spyte van alles het Jesus Judas steeds kans gegee om hom te bekeer voordat dit te laat was.   Wat ʼn les; Jesus se liefde en vergewensgesindheid eindig nooit!

Jesus het Petrus laat skik; hy kon nie glo dat Jesus hom wou dien nie.  Hy het gemeen dat hy dit nie verdien nie.  En Petrus was reg.  As ons van die Here moet ontvang wat ons verdien, beland ons almal in die hel!   Dank God dat Hy ons nie gee wat ons verdien nie, maar juis dit wat ons nie verdien nie!  Redding en al die seëninge daaraan verbonde is produkte van God se genade. 
“Want uit genade is julle gered, deur die geloof, en dit nie uit julleself nie: dit is die gawe van God.; nie uit die werke nie, sodat niemand mag roem nie” (Efes.2:8,9).

Toe Petrus besef wat Jesus wil doen, reageer hy negatief:
“... U sal my voete in der ewigheid nie was nie...” (:8).  Petrus verbreek die eerste reël van dissipel wees nl. gehoorsaamheid.   Hy weier om hom aan Jesus te onderwerp.  Dis valse trots!  Dan herinner Jesus hom aan ʼn groot waarheid – indien die gelowige hom nie aan die gebod van God onderwerp, kan hy geen gemeenskap met God hê nie:
“As julle My liefhet, bewaar my gebooie” (Joh.14:15). 
Gehoorsaamheid is die bewys van ons liefde vir Jesus.

Toe Jesus hom teregwys, werp Petrus hom ten volle op Jesus:
“...Here, nie net my voete nie, maar ook die hande en hoof” (:9). 
God seën sulke oorgawes want dit bring ons op die punt waar ons van onsself wegkyk en God se wil eerste stel.

Toe Jesus vir Petrus sê:
“... Hy wat gewas is, het niks anders nodig as om die voete te was nie, maar is heeltemal rein...” (:1) bevestig Hy ʼn groot waarheid; as ons Jesus as Verlosser aangeneem het, is ons vir altyd van die sonde-oordeel gewas: 
“... Aan Hom wat ons liefgehad het en ons van ons sondes gewas het in sy bloed” (Openb.1:5). 
Ons hoef nie elke keer as ons sondig van voor af tot bekering te kom nie.  Ons moet egter dadelik na Hom vir vergifnis kom sodat die geestelike lug gesuiwer en die verhouding met Jesus herstel word.  Indien ons dit nie doen nie, word die gaping tussen ons en God groter.

Die geheim van geestelike vreugde is om belydenis van sonde te doen.  Jesus was steeds die voete van sy kinders!
“My sonde het ek U bekend gemaak en my ongeregtigheid het ek nie bedek nie.  Ek het gesê: Ek wil aan die Here my oortredinge bely; en U het die ongeregtigheid van my sonde vergewe” (Ps.32:5).

Jesus is ʼn voorbeeld van nederigheid, een van die mooiste eienskappe waaraan gelowiges herken word.   Miskien het die dissipels onder mekaar getwis oor wie die slaaf se rol sal vertolk en die voete was.   Miskien het die meeste van die dissipels gevoel dat dit benede hulle was en die toets gedruip!
“En elkeen wat onder julle die eerste wil word, moet almal se dienskneg wees” (Mark 10:44).   
Jesus sê dat die pad van ware grootheid in die koninkryk van God deur nederigheid loop; een van die talle teenstellings van die geloof.  (Daar is ook ander soos: Om te lewe moet jy sterwe en om te ontvang, moet jy kan gee).

In vers 16 gee Jesus ʼn opdrag – as Hy bereid is om ʼn dienskneg te wees, moet sy volgelinge ook diensknegte wees.   Jesus het nie net diegene gedien waarvan Hy gehou het nie.   Al was Johannes die lieflingdissipel en het hy en sy broer Jakobus altyd so ʼn entjie voor die ander dissipels probeer wees, het Jesus hulle nie voorgetrek nie.  En wat van Petrus wat Jesus drie maal sou verloën?   Dan was daar ook Thomas die twyfelaar, nie eens van Judas die verraaier te praat nie!   Jesus het nie toegelaat dat enige subjektiewe faktor sy liefdediens beïnvloed nie, maar almal eenders hanteer.

ʼn Dienskneg van God is nie bevooroordeeld nie.  Hulle het die hart van Christus en dien mense ongekwalifiseer.   Dien ons almal werklik eenders?
“ ... salig is julle as julle dit doen” (:17).  “Wie dan weet om goed te doen en dit nie doen nie, vir hom is dit sonde” (Jak.4:17).

Waarom is dit soms vir ons so moeilik om ander mense te dien?  Jesus het nooit ʼn probleem daarmee gehad nie.   Dit was vir Hom so natuurlik soos asemhaal.  Mag God ons help om ware diensknegharte te hê!   Dis net moontlik wanneer ons op die punt kom dat ons meer oor ons medemens as oor onsself besorg is:
“Julle moet nie elkeen na sy eie belange omsien nie, maar elkeen ook na die ander s’n” (Fil.2:4).

Jesus het vir ons ʼn voorbeeld van diensbetoon nagelaat om na te volg.   Sy lewe was ʼn lewe van diens-aan-ander.  Volg jy sy voorbeeld of moet jy soos die dissipels erken dat jy dikwels maar net jou eie belange bevorder?
“...want sulke mense dien nie onse Here Jesus nie, maar hulle eie buik; en hulle verlei deur hul vriendelike en mooi woorde die harte van die eenvoudiges”(Rom.16:18).

Miskien lees iemand nou hier wat net soos Judas van ouds is; in die kerk (binnekring) omring met Christelike dinge, maar nooit werklik tot bekering gekom het nie.   Daar is hoop vir jou.  Doen dit wat Judas moes doen maar nie gedoen het nie – kom na Jesus vir redding.  

Kom ons ondersoek ons eie lewens.  Dien ons werklik soos Jesus gedien het?    Godsdiens gaan oor diensbaarheid.   Diens is die huur wat ons vir Christus betaal vir die voorreg om te leef.   Geen mens is ooit vereer vir wat hy ontvang het nie, maar slegs vir wat hy gegee het.  Wat gee jy vir Jesus?

Amen!