Gedagtes vir elke dag
Of lees almal by Gedagtes vir elke dag
Hoop is nie om te dink die wêreld is goed en reg soos hy is nie want hy is nie. Dit is dus nie om maar tevrede te wees met verkeerde dinge nie maar te glo dat verkeerde dinge nie sal herhaal nie. Hoop is om te glo dat God iets beters vir ons bedoel het, maar Hy verwag ook van ons om daaraan mee te werk – soos Hy in sy Woord stel: Bid én werk – spring in geloof aan die werk!
RED ONS LEWENDE HAWE...
EN ONS EKOLOGIE!
Europese regerings teiken die landboubedryf al vir etlike jare. Die groot geraas oor klimaatsverandering soos om nou weer 200 000 beeste vankant te maak “om die aarde en sy klimaat te red”, laat mens dink aan lesse van die verlede – wat ongelukkig nie deur die geldmag en liberales geleer wil word nie want hoe minder voedsel, hoe minder mense... Die Ierse regering het onlangs voorgestel dat Ierse koeikuddes oor die volgende drie jaar met 10% verminder word om die Europese Unie se klimaatsveranderingmikpunte te bereik, wat 'n vermindering van minstens 25% van boerderye teen 2030 insluit.
‘n Les wat ons jare gelede reeds geleer het, was dat die bloedbad van 40 000 olifante in Afrika onnodig en fataal was.
Allan Savory was destyds ‘n jong bioloog wat betrokke was by ‘n projek om groot dele van Afrika-grond as nasionale parke opsy te sit. Dit het behels dat inheemse stamme van die land verwyder is om die diere te beskerm. Vreemd genoeg, sodra die inboorlinge verwyder is, het die land begin agteruitgaan.
Op daardie stadium het hy oortuig geraak dat daar te veel olifante is, en 'n span ‘kundiges’ het saamgestem. Hulle het toe sowat 40 000 olifante vankant gemaak om 'n getal te bereik wat hulle gedink het deur die grond onderhou kon word. Tog het die grondvernietiging net erger geword. Savory noem daardie besluit "die grootste flater" van sy lewe. Gelukkig het die volslae mislukking, ‘n vasberadenheid by hom gevestig om sy lewe daaraan te wy om oplossings te vind.
Sedertdien het studies getoon dat wanneer byvoorbeeld beeste uit 'n gebied verwyder word om te voorkom dat dit woestyn word, die teenoorgestelde resultate verkry word. Dit word erger en meer woestynagtig. Volgens Savory is die rede hiervoor omdat ons die oorsake van woestynvorming heeltemal verkeerd verstaan het.
Ons het nie besef dat in seisoenale humiditeitsomstandighede, die grond en plantegroei tydens baie groot getalle weidende diere juis ontwikkel nie. Saam met hierdie troppe, jag groot troppe roofdiere gewoonlik. Die primêre verdediging teen hierdie roofdiere is die tropgrootte van die beeste. Hoe groter die trop, hoe veiliger is die individuele dier binne die trop.
Hierdie groot troppe sit mis en urine oral op die grasse (hul kos) neer en so sou hulle aanhou beweeg van een gebied na die volgende. Hierdie konstante beweging van groot troppe het natuurlik oorbeweiding van plante tot gevolg, terwyl periodieke vertrapping beskermende bedekking van die grond verseker.
Soos deur Savory verduidelik, moet grasse biologies afbreek vóór die volgende groeiseisoen. Dit gebeur maklik as die gras in die grond getrap word. As dit nie biologies verval nie, begin daar ‘n oksidasieproses – 'n baie stadige proses wat kaal grond tot gevolg het, wat dan uiteindelik koolstof vrystel eerder as om dit vas te vang en te berg.
Ons het ook nie verstaan hoe woestynvorming ons globale klimaat beïnvloed nie. Savory verduidelik dat onvrugbare aarde teen dagbreek baie koeler is en baie warmer teen die middag. Wanneer grond onvrugbaar gelaat word, verander dit die mikroklimaat op daardie stuk grond.
Volgens Savory is twee-derdes van die landmassa op aarde reeds besig om in woestyngrond te verander, en as dit eers met die helfte van die landmassa op die planeet gebeur het, verander die makroklimaat.
Hierdie situasie kan slegs effektief omgekeer word deur die aantal weidende vee dramaties te verhoog, sê Savory. In wese is dit nie 'n oormaat vee wat die probleem veroorsaak nie, maar dat ons heeltemal te min het, en die vee wat ons wel het, het ons nie behoorlik bestuur nie.
Om grondgehalte te verbeter, moet ons die vermoë van die grond om water te behou verbeter. Sodra land in 'n droë woestyn verander, verdamp enige reën eenvoudig en/of loop weg. Die oplossing is tweeledig: Die grond moet met plantegroei bedek wees, en diere moet oor die land rondloop. Die diere moet gebondel word en aan die beweeg gehou word om oorbeweiding te vermy en sodoende die beweging van groot wilde troppe na te boots. Die diere dien verskeie belangrike funksies op die land, aangesien hulle:
op die plante wei en so die plante se groeipunte blootstel aan sonlig, wat groei stimuleer;
die grond vertrap, wat bedekte aarde breek sodat belugting moontlik is;
sade met hul hoewe in die grond druk en sodoende die kanse op ontkieming en diversiteit van plante verhoog;
sterwende en verrottende grasse afdruk, sodat mikroörganismes in die grond kan werk om die plantmateriaal te ontbind;
en die grond met hul afval bemes.
Dus is al hierdie navorsing jare gelede reeds gedoen, en nog word daar ‘n oorlog teen lewende hawe gevoer. Regerings werk saam met die geldmag, net soos hulle dit met toepassing van die Covid-19-maatreëls gedoen het. Dit alles om die wêreldbevolkingstal na 500 000 miljoen af te bring – sonder enige gewete oor die vernietiging van die aarde se ekologiese vooruitgang.